Christen vluchtelingen verdienen voorrang.

Van der Staaij en Voordewind pleitten tevergeefs.

Bovengenoemde kamerleden hebben gepleit voor het voorrang geven aan asielzoekende christelijke

vluchtelingen uit het Midden Oosten. Ze wijzen er op dat enkele Europese landen al reeds daartoe zijn overgegaan. De regering houdt de boot af met het slappe, politiek correcte argument dat men geen onderscheid wil maken.

Wat zijn de argumenten van Van der Staaij en Voordewind?

• Christenen vormen een bedreigde minderheid in praktisch het gehele Midden Oosten.
• In de lokale vluchtelingenkampen worden zij wederom achtergesteld door Moslims.
• Ze hebben in het Midden Oosten geen enkele veilige opvang.
• Christelijke vluchtelingen passen zich hier gemakkelijk aan, zijn goed ontwikkeld en spreken heel vaak goed Engels.
• Er is geen sprake van een moeilijk te overbruggen religieuze kloof die later hier voor problemen kan zorgen.

Waarom nu wel onderscheid maken?

Als Christen ben ik natuurlijk niet neutraal, maar dat wil niet zeggen dat ik moet zwijgen. We moeten die mensen helpen om dat ze in dat gebied tot de meest vervolgde groeperingen behoren. Het excuus van de regering om geen onderscheid te willen maken, met een impliciete verwijzing naar het grondwetsartikel over gelijke behandeling, gaat hier niet op. De positie van de christelijke vluchtelingen is in het Midden Oosten werkelijk niet gelijk aan de positie van gevluchte Moslims.

Juist vanwege die voortdurende discriminatie die Christenen in het Midden Oosten ondervinden is het beginsel van gelijke behandeling bij gelijke omstandigheden niet op hen van toepassing. Hun omstandigheden zijn daar niet gelijk aan die van de Moslims. Daarom moeten wij ze helpen en met voorrang.

Niet experimenteren met pensioenen.

Wetenschappers waarschuwen.

Vanmorgen hoorde ik via de radio over een rapport dat wetenschappers hadden opgesteld over de ideeën om mensen meer keuzevrijheid te geven ten aanzien van hun pensioenen. Het gaat om zaken als:

• inspraak in het beleid van pensioenfondsen
• meer of minder risico
• keuze voor duurzame fondsen of niet
• hoogte van het pensioen
• individuele keuze voor een bepaald pensioenfonds
• wel of geen pensioen
• pensioenpremie betaling kunnen opschorten of stoppen

De wetenschappers waren er niet enthousiast over en wezen op de risico's:

• inspraak in het beleid kan tot onbedoelde verhoogde risico's leiden
• vrije keuze voor een bepaald pensioenfonds kan ertoe leiden dat een impopulair pensioenfonds leegloopt en dat de reeds gepensioneerden zonder geld komen te zitten
• de keuze voor wel of geen pensioen is een gevaarlijke. Jonge mensen zien vaak het belang van een later pensioen niet en wanneer ze later tot de ontdekking komen dat ze een pensioen nodig hadden is het te laat
• het opschorten van de premiebetaling kan ook leiden tot een pensioengat.

Denk aan de woekerpolissen.

Een aspect dat de wetenschappers niet noemden is het gevaar van 'woekerpensioenen'. Wanneer we de pensioenen liberaliseren vergroten we de pensioenmarkt, verzekeringsmaatschappijen zullen zich hier met graagte op storten. Men hoeft geen profeet te zijn om een variant op de woekerpolissen van weleer te voorspellen: WOEKERPENSIOENEN. Pensionado's komen er dan later (en te laat) achter dat een groot deel van hun betaalde pensioenpremie aan 'kosten' en 'onvoorziene risico's' is opgegaan.

NIET DOEN DUS!

Ziekenhuis failliet. Wat nu?

Ziekenhuis failliet, is dat normaal?

Het bericht van het faillissement van het ziekenhuis van Dokkum deed me onmiddellijk afvragen wanneer we het volgende faillissement zullen meemaken. Van een verzorgingstehuis bijvoorbeeld, personeel op straat, bewoners afgevoerd (waarheen?).

Ziekenhuis te Dokkum

Dit is het gevolg van de marktwerking en we zullen het in toenemende mate gaan meemaken. Dit incident laat zien dat de marktwerking verkeerd is. Ziekenhuizen zijn niet in het leven geroepen om winst te maken, ze zijn er om een belangrijke maatschappelijke functie te vervullen.

Er zijn ziekenhuizen die zich aan de marktwerking hebben aangepast en zich hebben voorzien van een marketingafdeling. Ze zullen gaan adverteren en andere kosten gaan maken om de "klanten" te lokken. Ziekenhuizen die zich niet snel genoeg aanpassen zullen ten onder gaan. Omdat ze slecht zijn? Nee, omdat ze de focus nog steeds op de patient gericht hielden. Wat we overhouden zijn ziekenhuizen met succesvolle marketingmanagers die hun "product" tegen een maximale winst aan de man weten te brengen. Dat is prima voor een jeneverstokerij of een fietsenfabriek maar voor de gezondheidszorg is winstmaximalisatie een perverse prikkel.

Hoe moet het dan wel?

Het oorspronkelijk motief voor de invoering van de marktwerking in de zorg is de drang naar kostenbeheersing. Dat motief is niet verkeerd maar de denkfout is dat dit uitsluitend via de marktwerking bereikt kan worden.

Kostenbeheersing kan ook worden bereikt met een gelimiteerd budget. Die limiet moet door de politiek worden vastgesteld. De overheid moet zorgen voor een bepaalde capaciteit aan ziekenhuizen, verpleegtehuizen, verzorgingstehuizen en dergelijke. Op grond van ervaringscijfers kan vrij nauwkeurig worden bepaald hoeveel instellingen er waar moeten zijn. Het beheer van die instellingen moet worden overgelaten de mensen die er werken. Geen dure bestuurslagen maar een geneesheer-directeur bijgestaan door hoofden van afdelingen.

Mutatis mutandis geldt hetzelfde voor de capaciteit aan huisartsen, apothekers, tandartsen, fysiotherapeuten en dergelijke.

Hoe moet dit betaald worden?

De premie die we nu betalen moet via de belastingen geïnd worden, met een belastingvrije voet voor de laagstbetaalden, zodat we van het geschuif met toeslagen af zijn. De zorgverzekeraars hebben geen plaats in dit plaatje.

Ziekenhuizen en andere instellingen krijgen hun budget van de overheid. Huisartsen krijgen een jaarlijks bedrag per patient. Apothekers betrekken medicijnen van het Rijks Inkoop Bureau die met de farmaceutisch industrie handelt. Voor de beloning van apothekers, fysiotherapeuten en andere medische dienstverleners valt in het kader van de financiering van de zorg, wel een goed systeem te bedenken.

Zorgkosten voor bejaarden te hoog?

Bejaardenzorg: kost nu €80.000 per jaar per persoon.

Tijdens de recente discussie over de moeder van staatssecretaris Van Rijn werd bovenstaand bedrag genoemd. Ik vond het exorbitant hoog. Een paar dagen later logeerden mijn vrouw en ik een nachtje in Hotel Boschoord in Oisterwijk. Goed hotel, uitstekend gegeten en geslapen. Bij het vertrek moesten we ruim €180 aftikken. Ruim €90 per persoon dus. Ik dacht aan de €80.000 die de bejaarde in een verzorgingstehuis kost en vergeleek dat met onze hotelkosten: €90 x 365 dagen, dat komt uit op €32.850 per jaar.

Een hotel is natuurlijk geen verzorgingstehuis en de vergelijking gaat dus een beetje mank. Maar het idee liet me niet los en ik besloot eens te gaan rekenen. Ik kom uit op ruim € 47.000 per jaar. Ik heb geen verstand van ouderenzorg dus de berekening die hierna volgt is een opstelling uit de losse pols, uitgaande van een tamelijk platte organisatie. Ik kan er dus flink naast zitten.

Ik nodig iedereen uit om er op te schieten. Zo komen we op de werkelijke kosten terecht.

Hier mijn opstelling:

	Kosten bejaarde in verpleeghuis per persoon
	Basisgegevens
1	Uurloon verzorgende	€ 15,24
2	Opslag dagelijkse leiding	12,5%
3	Opslag overhead	10,0%
4	Dagelijks verzorging	1,5	uren per persoon
	Maandelijkse kosten	Periodiek	Jaarlijks
5	Huisvesting	€ 1.000
6	Medische verzorging	€ 800
7	Bewassing	€ 150
8	Kosten ontspanning	€ 100
	Totaal maandelijks	€ 2.050	€ 24.600
	Dagelijkse kosten
9	Voeding	€ 25
10	Verzorging	€ 23
11	Kosten leiding	€ 3
	Totaal dagelijkse kosten	€ 51	€ 18.513
	Jaarlijkse kosten		€ 43.113
12	Overhead	10%	€ 4.311
	Totaal jaarlijkse kosten		€ 47.425

Toelichting:

1. Het uurloon van een verzorgende is gebaseerd op een verondersteld bruto jaarloon van €25.000 en rekening houdend met 4 weken vakantie, ziektedagen 2%, 5 daagse werkweek, 36 uur per week en de gebruikelijk feestdagen.
2. De opslag dagelijkse leiding staat voor de meewerkende leidinggevenden.
3. De opslag overhead staat voor directie en administratie.
4. Dagelijkse verzorging. Hier is de veronderstelling dat een verzorger 1,5 uur per dag met een patient bezig is.
5. Huisvesting, bestaande uit de kosten van een kamer en een opslag voor gemeenschappelijke ruimten, schoonmaken en verwarming, voor 1 persoon per maand.
6. Medische verzorging, exclusief ziekenhuisopname en specialistische consulten. Dit bedrag heb ik uit mijn duim gezogen. Wie het beter weet mag het zeggen. Ik ben overigens uitgegaan van een normale ziektekosten verzekeringspremie en die met een factor 5 vermenigvuldigd. (Ongeveer). 
7. Bewassing. Van het beddengoed en wasbare kleding.
8. Voor ontspanning heb ik €100 per maand per persoon uitgetrokken.
9. Voeding, voedsel inclusief bereiding.
10. Verzorging, dat is de uitkomst van 1,5 uur per dag x €15,24. Naar boven afgerond.
11. Kosten dagelijkse leiding, dat is 12,5% van de kosten van verzorging.
12. Overhead, de kosten van directie en administratie. De kosten van de daarboven zwevende bestuurslaag heb ik buiten beschouwing gelaten. Deze laag voegt mijns inziens niet zoveel toe om een royale beloning te rechtvaardigen.

Wat zou een verzorgingstehuis met 100 bejaarden kosten?

Uitgaande van bovenstaande berekening heb ik een exploitatiebegroting gemaakt voor een verzorgingstehuis voor 100 personen.

Schiet er maar eens op:

Begroting verzorgingstehuis
Aantal bewoners	100
Huisvestingskosten	€ 1.200.000
Medische verzorging 1)	€ 960.000
Bewassing	€ 180.000
Kosten ontspanning	€ 120.000
Voedselvoorziening	€ 912.500
Personeelskosten verzorging	€ 834.522
Personeelskosten dag.leiding	€ 104.315
Kosten overhead	€ 431.134
Totaal exploitatiebegroting	€ 4.742.471

1) Medische verzorging. Ik ga van de veronderstelling uit dat hiervan een arts, doktersassistente en medicijnen betaald moeten worden. Ziekenhuisopname en specialistische consulten vallen daar buiten.