Slecht zicht

De staat van mijn gezichtsvermogen.
Vanwege een snel voortschrijdende staar moet ik in januari geopereerd worden. Gisteren had ik de pech dat mijn bril brak. Vandaag is de opticien gesloten maar gelukkig heb ik nog een oude bril. De glazen daarvan zijn niet sterk genoeg, maar ik heb daarmee toch nog een beter zicht dan helemaal geen bril. Zonder bril heb ik een gezichtsvermogen van minder dan 30%.

De trouwe lezers van deze blog zullen er wel begrip voor hebben dat het schrijven nu op een laag pitje staat. Maar zodra ik weer behoorlijk kan zien, meld ik me weer.

Wees baas over je gedachten

Gedachten kunnen je op sleeptouw nemen.
Dag-in dag-uit worden we bestookt met slecht nieuws. Zet 's morgens vroeg de radio maar aan en het begint al. Sla je de ochtendkrant open en je wordt overspoeld met slecht nieuws. Met de TV is het al niet beter. Het dagelijks leven zelf zorgt ook voor allerlei nieuws en soms wel eens slecht nieuws. Het is dan ook geen wonder dat je gedachten door het slechte nieuws in beslag worden genomen, vooral als het betrekking heeft op jouw leven. Wanneer je jouw gedachten mee laat slepen door al die narigheid dan kun je je erg beroerd gaan voelen en in een depressie verzeild raken.

Kan je dat voorkomen?
Ja, met een beetje moeite is het te doen. De eerste stap is je voor te nemen je niet druk te maken om zaken waarop je geen invloed kan uitoefenen. Het heeft geen enkele zin je druk te maken over het mogelijke rijzen van de zeespiegel wanneer je daar geen enkele invloed op kan uitoefenen. Het weer is ook zoiets, laat je humeur niet bederven door slecht weer, je kunt dat niet beïnvloeden dus maak je er niet druk over. Je kunt zelf wel dit rijtje met soortgelijke voorbeelden aanvullen denk ik. Zet zulke negatieve zaken uit je gedachten.

Wanneer je iets wel kunt beïnvloeden doe dat dan op een rustige manier. Stel, er gebeurt iets op je werk waarmee je het niet eens bent. Je gaat er rustig over praten en als je zo de zaak kan rechtzetten is dat prachtig. Stel dat je het niet kunt rechtzetten dan zijn er twee mogelijkheden: je accepteert het en je laat het er verder bij (zet het dan ook uit je gedachten) of je accepteert het niet en als er dan werkelijk niets aan veranderd kan worden, dan moet je weggaan. Blijf in geen geval zitten mokken.

Hoe kan je negatieve gedachten verdrijven?
Er zijn verdrietige zaken die je wel tijdelijk in je gedachten moet toelaten. Je moeder is overleden en daardoor ben je verdrietig. Dit soort verdriet heeft tijd nodig en die tijd moet je jezelf gunnen. Wat ik bedoel zijn negatieve gedachten die je dreigen te gaan beheersen en die je liever niet hebt.
Voor zulke zaken is een simpele remedie, wanneer een negatieve gedachte in je opkomt draai die dan om in het tegendeel. Je maakt je zorgen over de zaken die je tekort komt, wees dan dankbaar voor de dingen die je hebt. Verdrijf een negatieve gedachte onmiddellijk met gedachten aan dingen waarvoor je dankbaar bent. Een gevoel van dankbaarheid kan nooit samengaan met een negatieve gedachte. Het woord dankbaarheid heeft een religieuze connotatie maar dat hoeft voor een atheist geen bezwaar te zijn. Zoals minister Plasterk het zei: ook een atheist kan een gevoel van dankbaarheid hebben. Of je nu dankbaar bent tegenover God of omdat je je gewoon dankbaar voelt, het effect is hetzelfde, waar dankbaarheid heerst is geen plaats voor negatieve gevoelens.

Amarantis, een symptoom

Amarantis is een symptoom van een bestuurskwaal.
Het Amarantis debacle is geen op zichzelf staand verschijnsel. Het is het gevolg van het afstoten van overheidstaken in het streven naar een kleinere overheid. Naast het gezwendel in het onderwijs is er ook sprake van geknoei bij woningbouwcorporaties en zakkenvullerij in de zorg. Ook bij het openbaar vervoer is het fout gegaan, denk maar aan de problemen van de NS en Prorail. De sleutelwoorden waarmee destijds deze heilloze weg werd ingeslagen zijn marktwerking, privatisering en schaalvergroting.

Schaalvergroting in het onderwijs is gewoon flauwekul.
Schaalvergroting is prima op zijn plaats bij productiebedrijven waar men met dure machines werkt, met schaalvergroting kan men de productiekosten per eenheid product verlagen. Onderwijs is geen productieproces met machines en producten, daar gaat het om mensen. De schaalvergroting in het onderwijs is bedoeld om de kosten van het bestuur per leerling te verlagen. Het is een puur boekhoudkundige kwestie en heeft helemaal niets met het onderwijs te maken. Door het meteen zo megalomaan groots aan te pakken, 50 scholen met 30.000 leerlingen in een scholengemeenschap, creëert men een complexe organisatie die op zich al moeilijk bestuurbaar is en alle ruimte biedt aan creatieve zakkenvullers. Ik vrees dat Amarantis geen geïsoleerd geval is. Het bestuur van Amarantis droeg niets bij aan het onderwijs zelf en is dus volkomen overbodig gebleken.

Hoe raken we de overbodige en verkwistende bestuurslaag in het onderwijs kwijt?
Met een harde sanering. De overheid moet de betalingen aan schoolbesturen staken. De leraren komen op de loonlijst bij het ministerie van onderwijs, de schoolgebouwen worden door de rijksgebouwendienst beheerd en leermiddelen kunnen via het Rijks Inkoop Bureau worden aangeschaft. De overheid moet ook het belegd vermogen van de onderwijsinstellingen confiskeren (dat vermogen loopt in de miljarden), dat geld kan gebruikt worden voor een sobere ontslagregeling voor de bestuurders en hun medewerkers. We moeten het onderwijs weer teruggeven aan de onderwijsgevenden. De organisatie van een school moet platter worden, 1 directeur bijgestaan door een concierge en een administratieve kracht. De school mag niet groter zijn dan het geheugen van de concierge kan bevatten (met dank aan minister Plasterk).